رنگ موی طبیعی انواع و اقسام گوناگونی دارد. امروزه زیبایی به بخشی از زندگی افراد در وهله‌ نخست به شکل‌های گوناگونی تبدیل شده است. از این‌رو انسان نه از امروز بلکه از روز ازل با استفاده از اقدامات گوناگون در پی زیباسازی خود برآمده است تا از این طریق بتوان ظاهر خود را آراسته و به نوعی جذاب‌تر و پرجلوه‌تر کرد. یکی از این اقدامات استفاده از مواد رنگزای گاه طبیعی و در مواردی سنتزی است.

مزایا و معایب رنگ موی طبیعی متعدد و گوناگون است.

انسان از سال‌ها پیش که شاید بتوان قدمت آن را به هزاران سال پیش تخمین زد، با این مواد رنگزا آشنایی داشته و برای تزیین مو، صورت، بدن و نقاط ظاهری خود استفاده می‌کرده است. استفاده از رنگ‌ها در اعصار نخست با هدف دور کردن نیروهای اهریمنی از خود و همچنین زیبایی بوده است. در حال حاضر این کاربرد تنها جنبه زیبایی و زینتی داشته و در ظاهر افراد به کار می‌رود.

یکی از کاربردهای زینتی مواد رنگزا در سال‌های اخیر به عنوان رنگ مو می‌باشد. به طور قطع رنگ کردن مو و یا موادی که از آن به عنوان رنگ مو استفاده می‌شود. امروز کاربرد بسیاری یافته است. به طوری که شرکت‌ها و کارخانه‌های متعددی در سطح ایران و جهان راه‌اندازی شده و اقدام به تولید انواع مواد رنگزا با فام‌ها و مواد گوناگون کرده‌اند. رنگ کردن مو از مزایا و معایبی برخوردار است. بدین دلیل کاربرد در این یادداشت به برخی از این مزایا و معایب رنگ‌های طبیعی تشریح پرداخته می‌شود.

اما در هر صورت مواد رنگزای طبیعی فاقد آسیب جدی به پوست و موی انسان می‌باشد.

رنگ‌های طبیعی برای تماس با پوست سر امن و غیر قابل ضرر می‌باشند. این مواد هیچ وابستگی به منابع غیر قابل تجدیدپذیر نداشته و از منابع تجدید پذیر تأمین می‌شود. اثرات اکولوژی و محیط زیست پایینی دارند. به عبارت دیگر این مواد آسیبی به افراد مصرف کننده و همچنین محیط زیست نداشته و به نوعی دوستدار محیط زیست به شمار می‌آیند. افزون بر دو مورد مذکور، در آماده‌سازی این مواد رنگزا از حداقل واکنش‌های شیمیایی استفاده می‌شود که خود نکته مثبتی به شمار می‌آید. اما این مواد رنگزا از محدودیت‌هایی نیز برخوردار می‌باشند. دسترسی پایین و کم به برخی از مواد رنگزای طبیعی از محدودیت‌های این گروه به شمار می‌آید. بازده پایین، از دیگر عوامل معایب این گروه می‌باشد. بدین معنی که برخلاف مواد رنگزای سنتزی باید از میزان بیش‌تری ماده برای رنگ کردن مو استفاده کرد.

رنگ موهای طبیعی

این رنگ‌ها معمولاً از منابع گیاهی تهیه می‌شوند و مکانیزم عملکرد آن‌ها به این قرار است که رنگدانه‌ها به مو چسبیده و لایه‌ای را بر روی سطح مو شکل می‌دهند که جلوی ورود محصولات رنگی دیگر به مو را می‌گیرد، در واقع سطح مو را غیر قابل نفوذ کرده و هیچ تغییری در ساختار مو بوجود نمی‌آید. بعضی از شناخته شده‌ترین رنگ موهای طبیعی عبارت از بابونه معمولی، حنا، ایندیگو، پرک هندی، زرد چوبه، گل اخری قرمز، سنا، تره فرنگی، پوست گردو سیاه و در مواردی قرمز دانه است.

رنگ موها بر پایه املاح فلزی

این گروه جزء رنگدانه‌های طبیعی به شمار می‌آید. رنگ‌های فلزی رنگدانه‌هایی هستند که مثل دسته قبلی سطح مو را غیر قابل نفوذ کرده و به خاطر طبیعت شیمیایی آن‌ها و شرکت کردن در واکنش‌های شیمیایی با اکسیدان می‌توانند به شدت ساختار مو را تخریب کنند و ترمیم آن به سختی صورت می‌گیرد. به همین دلیل از این رنگ‌ها تقریبا استفاده‌ای نمی‌شود. رنگ‌های این گروه عموماً بر پایه املاح فلزی همانند سرب، مس، نیکل، آهن و بیسموت می‌باشد.

رنگ‌ موهای آلی سنتزی

این گروه در حال حاضر بیش‌ترین میزان رنگ موها در جهان را تشکیل داده است. این گروه از سنتز مواد شیمیایی و توسط کارخانه‌های شیمیایی تولید رنگ بدست می‌آیند. این گروه از رنگ موها بر پایه ترکیبات آلی سنتزی به سه گروه موقت، نیمه دائمی و دائمی تقسیم می‌شود. این نوع رنگ‌ها دارای رنگدانه‌های ریز تا درشت می‌باشند و از معایبی برخوردارند. اصلی‌ترین معایب این گروه ایجاد آسیب در اثر کاربرد بسیار بر موی سر انسان می‌باشد که به اصلاح می‌گویند رنگ دچار سوختگی شده است.

نوشته‌ها