زیبایی و طراوت پوست به عوامل متعددی بستگی دارد. سن و دمای پوست دو عامل حائز اهمیت در سلامت پوست به شمار می‌آید. به‌همین دلیل، توجه به سن و دمای پوست یکی از الزامات سلامت و طراوت پوست است. یکی دیگر از عواملی که تاثیر بسیاری در زیبایی و یا ایجاد چین‌و‌چروک دارد، سن پوست است. به‌طور طبیعی با افزایش سن پوست دچار تغییرات و تحولات بسیاری می شود به‌این‌ترتیب می‌‌توان اذعان داشت پوست اطفال در مقایسه با پوست انسان بالغ دارای تغییرات و تفاوت‌های بسیار زیاد است. یکی از این تعبیرات اینست که پوست اطفال مقاومت کمتری در مقایسه با افراد بالغ دارد.

سن و دما دو عامل حائز اهمیت در زیبایی پوست به‌شمار می‌آید

به همین دلیل، ترکیبات مختلف با سهولت بیشتری از پوست اطفال عبور می‌کند؛ بنابراین، اگر قرار باشد زمان فرمولاسیون پوستی مربوط به کودکان و بزرگ‌سالان قابل تفکیک در نظر گرفته شود مرز میان این دو دست با طراحی حامل‌های مناسب امکان‌پذیر خواهد بود. با گذر از سنین بلوغ و جوانی به سمت میان‌سالی و پیری ناخودآگاه مقاومت پوست دوباره کاهش یافته و مواد و فرمولاسیون های گوناگونی قابل عبور از پوست به لایه‌های زیرین می‌باشد.

می‌‌توان سن پوست را همانند منحنی و به شمار آورد که از نقطه کمی شروع شده و افزایش قابل‌توجهی می‌یابد و پس از پیک افزایشی ناخودآگاه روند نزولی می‌یابد بنابراین محافظت از پوست بخصوص در دوران نوزادی کودکی میان‌سالی و پیری بسیار ضروری‌تر از دوران جوانی و بلوغ است.

دمای پوست

منظور از دمای پوست، دمای داخلی اندام‌های زیرین پوست است. این دما تأثیر بسیاری در سلامت، طراوت، زیبایی و نشاط پوست دارد. دمای پوست باعث افزایش نفوذپذیری مواد مؤثر در آن می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، هنگامی‌که دمای پوست بالا باشد، ویسکوزیته پوست افزایش می‌یابد و درنتیجه، مواد با سهولت راحت‌تری به لایه‌های زیرین نفوذ می‌کند. همچنین، افزایش دمای پوست باعث افزایش جریان خونی و همچنین انتقال مواد لایه به لایه های دیگر و اندام‌های دیگر می‌شود. دمای پوست در بروز عفونت‌های پوستی نقش بسیاری دارد.