یکی از بیماری‌های شایع پوست سر، بیماری موسوم به پسوریازیس سر است. این بیماری در افراد مبتلا به آن به شکل پوسته پوسته و یا پلاک‌های درگیر ظاهر می شود. پسوریازیس سر ممکن است به دو نوع خفیف و یا شدید باشد. نوع شدید این بیماری باعث ریزش بخش‌هایی از مو و حتی منجر به توقف رشد مو شود. نخست، باید این بیماری را شناخت تا علت بروز آن و راهکارهای جلوگیری آن را بدانیم.

پسوریازیس سر یکی از بیماری‌های رایج پوستی است

علت اصلی  پسوریازیس پوست سر، عمدتا به دلیل نقص ژنتیکی سیستم ایمنی بدن است که در اثر آن فرد مبتلا به این بیماری می‌شود. پاسخ دادن به اینکه استرس در ابتلا به افراد مبتلا پسوریازیس دخیل است یا نه دشوار است؛ اما، قطعاً استرس تاثیر زیادی بر رشد و گسترش این بیماری در افراد مبتلا خواهد داشت.

این بیماری همانند تمامی بیماری‌های پوستی دارای علائم و نشانه‌هایی است که در هر دو نوع خفیف و شدید ظاهر می‌شود. این نشانه‌ها عبارت‌ از:

خشکی پوست سر

خارش پوست سر

پوسته پوسته شدن که شبیه شوره سر است

تکه‌های پوستی قرمزرنگ

فلس‌های نقره‌ای رنگ

خون‌ریزی بخش‌هایی از پوست سر

نشان‌هایی ذکرشده، بخش‌ها و یا تمام پوست سر را تحت تاثیر قرار می‌دهد و نواحی مثل گردن گوش پیشانی و سایر صورت را درگیر می‌کند.

راه‌های پیشگیری از گسترش بیماری

شوری ناشی از بیماری پسوریازیس با شوره معمولی فرق دارد؛ بنابراین، نباید در صورت ظهور چنین پوسته‌هایی آن را خاراند و یا کند.

پسوریازیس پوست سر، شانه کردن موها را دشوار می‌کند و ممکن است باعث تحریک پوست شود. هنگام شانه کردن موها به‌آرامی می‌توان فلس‌های پوستی را از بین برد.

استفاده از شامپوهای مخصوص مانند کول تار برای از بین بردن فلس‌های ضخیم روی پوست سر مفید است. اما نیاز به توضیح است که هنگام شست‌وشو باید به آرامی و با انگشت‌ها پوست سر را ماساژ دهید.

این بیماری همانند بسیاری از بیماری‌های پوستی دیگر درمان دارد. اگرچه, درمان قطعی ندارد؛ اما، با برخی از داروها و یا درمان‌های خانگی می‌‌توان تا حد قابل قبولی از رشد و گسترش آن جلوگیری کرد.

داروهای خوراکی و تزریقی

این داروها عملکرد سریعتری نسبت به داروهای موضعی دارند؛ اما، عوارضی هم‌ به‌دنبال دارند. عمده‌ترین داروها متوترکسات، سیکلوسپورین، کوسنتیکس و ایکسکیزوماب است.

داروهای موضعی

استفاده از داروهای موضعی همانند ویتامین D، شامپوی کول استار و آنترالین باعث بهبود و جلوگیری از گسترش علایم پسوریازیس می‌شود.