در این مقاله طرز تهیه کرم خانگی را برایتان شرح می دهیم. برای ساختن این کرم خانگی شما نیاز دارید به: موم ورقه ای (یک دوم قاشق غذاخوری)، لانولین (یک قاشق غذاخوری)، آب نارون کوهی (یک و یک دوم قاشق غذاخوری) و بوراکس (یک قاشق غذاخوری).

شما برای تهیه ی این کرم خانگی تمیز کننده ی ساده به زمانی کمتر از ده دقیقه نیاز دارید. موم و روغن را در یک ظرف لعابی پیمانه کنید و آن را به روش بن ماری حرارت داده و ذوب کنید. در یک ظرف دیگر، آب و بوراکس را تا جایی حرارت دهید که بوراکس به طور کامل حل شود. اکنون به آرامی آب نارون کوهی را اضافه کنید. مراقب باشید که زیاد حرارت نبیند. در غیر این صورت نارون کوهی تبخیر خواهد شد.

هنگاهی که موم ذوب می شود،

هر دو ظرف را از روی حرارت بردارید و در حالی که آن ها را هم می زنید، با هم مخلوط کنید. وقتی که کرم شروع به سرد شدن می کند، عطر دلخواه تان را به آن بیفزایید. روغن گل شاه پسند لیمویی، برای تمیزکننده ها دل انگیز و تازه است. آن قدر هم بزنید تا مخلوط ور آمده و سرد شود. تبریک می گویم! شما به زودی صاحب نیم فنجان کرم روشن و دل انگیز خواهید بود.

طرز تهیه کرم خانگی

در این دستورالعمل از روغن بچه که یک روغن معدنی است، استفاده می شود. این روغن غیرقابل نفوذ در پوست است، کار با آن ساده است، به راحتی پخش می شود و به صورت مایع جریان می یابد و زیاد هم گران نیست. همه ی این ویژگی ها می تواند در نهایت کرمی با کیفیت مطلوب را در اختیار شما قرار دهد. نکته اینکه حتما از حل شدن کامل بوراکس، اطمینان حاصل کنید.

این کرم مخصوصا طوری طراحی شده است

که کثیفی و چرک و دوده را از پوست تان پاک کند. علاوه بر آن مواد آرایشی را هم از پوست تان پاک می کند. نکته ی بسیار مهم اینکه بعضی از خانم ها عادت دارند اگر خیلی خسته باشند، با صورت سرشار از مواد آرایشی به رخت خواب بروند. این کار را نکنید. این کار باعث چروک شدن پوست شما می شود. باعث انسداد خلل و فرج پوست می شود و در نهایت جوش های سرسیاه را در پوست تان ایجاد می کند. برای پاک کردن پوست تان، کرم را رو به بالا به صورت تان بزنید و اجازه دهید سی ثانیه در همین حالت بماند. سپس با استفاده از پنبه یا تنظیف مواد آرایشی را به طور کامل از پوست تان پاک کنید. اکنون با خیال راحت می توانید صورت تان را زیر آب سرد بگیرید و خنکی و طراوت را احساس کنید.

برگرفته از کتاب کلید شادابی پوست، به قلم شهربانو قدوسی، انتشارات بهجت، ۱۳۸۰٫