کربوکسی تراپی چگونه به ما کمک می‌کند؟

با افزایش سن، به خصوص اگر رژیم غذایی داشته باشید، مویرگ‌های زیر جلدی با کاهش اکسیژن سلول‌ها خاموش می‌شوند. این اتفاق همراه با استرس های محیطی و سایر متغیرها، توانایی سلول ها را برای بازسازی و عملکرد صحیح مهار می کند و پوست به آرامی خاصیت ارتجاعی و کلاژن خود را از دست می دهد. در سن ۳۰ سالگی، سطح اکسیژن در پوست شما ۲۵٪ و ۵۰٪ در سن ۴۰ سالگی کاهش می یابد. بدن به طور طبیعی اکسیژن خود را از طریق تنفس دریافت می کند، اما عواملی مانند آلودگی، آن را کاهش می دهد. بدن ابتدا از اکسیژن در اندام های اصلی استفاده می کند و در نهایت به پوست فرستاده می‌شود. هنگامی که پوست اکسیژن کافی دریافت نمی کند بیشتر مستعد پیری، آکنه، قرمزی، تحریک و لکه های پیری می شود. کربوکسی تراپی CO 2 را درست در زیر سطح پوست تزریق می کند. بدن این را به عنوان کمبود اکسیژن تعبیر کرده و با افزایش جریان خون و فاکتورهای رشد مانند VEGF (فاکتور رشد اندوتلیال عروقی) تولید رگ های خونی جدید را تشویق می کند. این کار باعث افزایش اکسیژن و رسیدن مواد مغذی به ناحیه تحت درمان شده و گردش خون را بهبود می بخشد و در نتیجه سلول ها را بازسازی می کند. افزایش غلظت اکسیژن همچنین باعث بهبود احتباس آب یا اِدم در آن ناحیه می شود. این افزایش جریان خون باعث تحریک کلاژن می‌گردد و به دنبال آن خطوط ریز، چین و چروک و علائم کشش در پوست را کاهش می دهد. چین و چروک های ظریف را نرم کرده و سیاهی زیر چشم را تا حد زیادی درمان می‌کند. چند ماه بعد، بازسازی پوست با انقباض کلاژن رخ می دهد که منجر به یک اثر سفت کننده می شود. پتوز ابرو، افتادگی غبغب و گردن بهبود می یابد. برای کاهش چربی مانند غبغب طبقه‌ای، گاز گرم شده با حجم بالا، به عمق چربی وارد می شود، سپس سلول های چربی را می شکند و عروق جدید و جوان سازی را تحریک می کند.

چه نواحی و مشکلاتی با کربوکسی تراپی درمان می شوند؟

درمان شعاعی ناحیه چشم دشوار بوده است اما با ظهور کربوکسی تراپی اکنون می توان این ناحیه را بهبود بخشید:

نواحی‌ای که با کربوکسی تراپی بهبود می یابد:

کاهش دایره های تیره با افزایش اکسیژن رسانی در این ناحیه.

کیسه های چشم با سفت کردن پوست و کاهش اندک چربی کاهش می یابد.

چروک های پنجه کلاغی و خطوط خواب اطراف چشم به دلیل تحریک کلاژن، کاهش می یابد

پلک‌های افتاده با سفت کردن ناحیه پیشانی بوسیله‌ی تزریق کربوکسی به طور متوسط بلند می شوند. لیفت ابرو به دلیل بازسازی کلاژن جدید و انقباض پوست حاصل می‌شود.

بافت پوست اطراف چشم به دلیل تحریک کلاژن بهبود می یابد.

کربوکسی تراپی روی صورت موارد زیر را بهبود می بخشد:

پتوز ابرو به دلیل بازسازی کلاژن جدید و انقباض، بهبود می یابد.

چروک‌های پوست به دلیل تحریک کلاژن بهبود می یابد.

چین و چروک لب به دلیل تحریک کلاژن بهبود می یابد.

افتادگی پوست گردن به دلیل بازسازی و انقباض کلاژن جدید بهبود خواهد یافت.

غبغب به دلیل کاهش چربی و سفت شدن پوست کاهش می یابد.

گونه های چاق یا شل به دلیل کاهش چربی و سفت شدن پوست بهبود می‌یابد.

مشکلاتی که دارای درمان سختی بوده و توسط کربوکسی تراپی بهبود یافته‌اند، عبارتند از:

جوانسازی دکلته چروکیده به دلیل تحریک کلاژن

درمان اسکار آکنه با استفاده از کربوکسی به عنوان سابسیژن که اسکار را درمان کرده و باعث ایجاد کلاژن در زیر آن می شود.

از چه زمانی باید کربوکسی تراپی را شروع کرد؟

با افزایش سن، خاصیت ارتجاعی پوست به طور چشمگیری کاهش می یابد و نیروی جاذبه دائماً روی صورت ما اثر می‌گذارد. تغییرات مربوط به آسیب ناشی از تابش خورشید بارزتر می شود و یکی از اولین نشانه های پیری صورت، رشد پنجه کلاغی در سن سی سالگی، غبغب و چانه های شل در سن چهل سالگی و کیسه های زیر چشم در سن پنجاه سالگی است. قبلا هیچ جایگزینی برای لیفت صورت و لیفت چشم یا بلفاروپلاستی وجود نداشت. انتخاب ها سیاه و سفید بودند. جراحی یا تحمل کیسه های چشم. درمان این ناحیه، بدون جراحی بسیار سخت بود. اکنون با ظهور دستگاه‌های جدید مانند کربوکسی تراپی و لیزرهای سفت‌کننده پوست، تقریباً هر بیمار ۳۰ ساله یا بالاتر می‌تواند کاندیدای سفت‌کردن دور چشم و ناحیه پنجه کلاغی باشد و هر چه سن بیمار کمتر باشد نتیجه بهتری خواهد داشت. از هر ده بیمار، هشت بیمار پس از دو درمان اول کربوکسی تراپی، بهبود قابل توجهی در شلی پوست اطراف چشم پیدا می کنند و بیشتر آن‌ها شاهد بهبود رنگ، درخشندگی و بافت پوست خواهند بود. اگر افراد ۳۰ ساله روش‌های غیرتهاجمی پیشگیرانه مانند کربوکسی تراپی را انتخاب کنند، روند جدیدی که منجر به پیری بسیار متفاوتی نسبت به نسل‌های قدیمی‌تر است را طی خواهند کرد.