استفاده از فرآورده‌ها و لوازم آرایشی از شروع تمدن بشری متداول بوده‌است. زنان همواره و در طول تاریخ برای افزایش زیبایی و آراستگی خود از مواد و رنگ‌های گیاهی برای تزیین صورت خود استفاده می‌کردند که ازجمله آن‌ها می‌‌توان به سرمه اشاره نمود. علاوه بر سرمه، در این دوره از حنا برای آراستن مو و یا ناخن زنان و مردان استفاده می‌شده است. همچنین، در این دوره روغن زیتون و چربی‌های حیوانی برای افزایش لطافت و نرمی پوست کاربرد داشته است.

پیشینه اولین کاربرد مواد رنگزا به قرن‌ها پیش بازمی‌گردد

لوازم آرایشی به شکل جدید از اروپا و در دوران جنگ صلیبی آغاز شد. در دوران حکومت ملکه الیزابت در انگلستان و لویی سیزدهم در فرانسه لوازم آرایشی نقش مهمی در زندگی مردم داشت. به‌طوری‌که افراد بدون تزئین نصف صورت خود بیرون از منازل بخش خانه‌های شخصی نمی‌رفتند.

به همین دلیل بود که در این دوران علم شیمی پیشرفت بسیاری کرد و رنگزاها و مواد آرایشی گوناگونی ساخته شدند. براساس تحقیقات موجود اولین کرم نرم کننده توسط جالینوس شش‌صد و پنجاه سال پیش از میلاد مسیح ساخته شد که در آن از موم زنبور عسل و روغن استفاده شده است. اوایل قرن نوزدهم میلادی کارگاه‌ها و کارخانه‌های تولید فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی بسیاری هم‌زمان با پیشرفت صنایع شیمیایی تاسیس شد و تمامی آن‌ها آغاز به فعالیت نمودند.

نخستین لوازم آرایشی در پی زیبایی و تزیین پدید آمده است

به مرور، بر پیشرفت و تکنولوژی آن‌ها افزوده شد و امروزه با استفاده از ماشین‌آلات و دستگاه‌های حرفه‌ای و گوناگونی اقدام به تولید لوازم آرایشی می کنند. امروز، مردم در سراسر دنیا سالانه میلیون‌ها دلار صرف خرید لوازم آرایشی می‌کنند. عموماً، سازمان‌های کنترل لوازم آرایشی در کشورهای مختلف پدید آمده است که بر کیفیت و مواد کاربردی در آن‌ها نظارت دارد.

به‌طورکلی استفاده صحیح مواد آرایشی به دو منظور انجام می‌شود.

نخست  مراقبت از پوست نرم و تمیز نگه داشتن پوست، جلوگیری از آسیب‌های خارجی و ممانعت از تماس مستقیم پوست با سرما گرما خورشید و باد

ایجاد پوستی با ظاهری خوشایند به وسیله حداقل استفاده از مواد فرم دهنده و رنگی.